ای یک دلــه صد دله دل یکدله کن
مهر دگران را زدل خود یله کـــــن

یک شب زســر صدق بیا در گه مـا
گـر حاجت تو روا نشد آنگه گله کن

دل نوشت :

ما آدم ها مدلمون این طوری است که به همه کس و همه چیز دل می بندیم و دلمون همه جا هست و همه چیز رو دوست داریم ، اصلا دوست داریم که هم زمان همه را باهم داشته باشیم ، به قول پدرم میگه ما ها دوست داریم هم توی کربلا بمیریم و هم دوست داریم روی زن و بچه را ببینیم ..

من هم از این قائده مستثنی نیستم و دلیل این که توی زندگی و خصوصاً معنویت عقب می افتیم همین است .. باید دلمون رو یه جا ببریم و مثل این عکس فقط در خونه خدا توی یه شیشه در بسته به عنوان هدیه پیش کشش کنیم تا بتونیم موفق بشیم ..

شعر رو همیشه اوستای ما میخونن ... بد جور با دل بازی میکنه و نمک روی زخم آدم می پاشه .


روز نوشت :

بدجوری ول وله عید و شب عید افتاده به جون مردم ، انگار میخواد چه خبر بشه .. اگه اعلام کنن دیگه دنیا داره به پایان میرسه و میخواد تا چند روزه دیگه محشر به پا بشه و قیامت میخوان چیکار کنند نمیدونم ...

خیابانها و مراکز خرید هم که تبدیل به مدل لباس و غیره شده .. اصلا جای مناسبی نیستند .. هدفشون چیه اینجوری میان بیرون خدا میدونه ، البته معلوم الحال هستند ..


امروز یکی از رفقا گفت اینقدر که برای این فانوس جزیره تو وقت گذاشتی اگه برای درخت کاج وقت میذاشتی ازش موز برداشت میکردی (لبخند) .. کمی نگاهش کردم و گفتم شاید