جمعیت کل دنیا حدود 7میلیارد نفر است، و مسلمونا تقریبا یک هفتم جمعیت دنیان....

و بین اونا از نصف هم خیلی کمتر شیعه هستن...

بعضی از این شیعه ها فقط به تبع پدر و مادر شونه که اسم شیعه بودن رو دارن.... اینا کسایی هستن که درد دین ندارند... دغدغه شون دین و رابطه ی با خدا نیست... کسایی که خیلی زود متزلزل میشن و درکل اگر هم شبهه ای داشته باشن، دنبال رفعش نیستن.... که البته گمان نکنم و إنشاءالله هیچ کس در جمع همسنگران ما از این دسته نیستند...!

روی صحبت من به اون دسته بچه شیعه هاییه که وقتی به دنیا اومدن امام زمان (عج) اسم اونا رو تو دفترش نوشت... کسایی که آقا روشون حساب باز کرده؛ تا اونا چقدر ظرفیت داشته باشن...

اون کسایی که امام زمان براشون دعا میکنه...

کسایی که وقتی گناه می کنن ناراحت میشن... کسایی که اگر خطا کردن، هم غمگین میشن و هم زود توبه می کنن...

این آدما -که گمانم اکثر دوستان ما از این دسته اند- باید بدونن اگر توفیق قشنگ نماز خوندن دارن، اگر هیئت میرن، اگر موفق به کار نیک هستند و  هزار تا اگر دیگه، یادشون نره این امام زمان(عج) است که براشون دعوت نامه فرستاده... امام خواسته اونا در مسیر خدا بمونن...

البته این آدما هم یقینا از خودشون لیاقت نشون دادن!...

اما باید باز هم حواسشون باشه که یه وقت کاری نکنن دعوت نامه برگرده...

آخه حتی اینایی که امام روشون حساب کرده، اگر دیگه خیلی از جاده خارج شن، آقا هم ازشون می گذره و اون وقته که میشن خاسرین در دنیا و بدتر از اون در آخرت....

خلاصه ی کلام:

 آی بچه شیعه هایی که وقتی به دنیا اومدین امام زمان(عج) اسم تونو تو دفترش نوشته؛ حواس تون باشه دعوت نامه ها پس گرفته نشه . . .

+ اللهم عجل فی فرج مولانا و صاحب امرنا مهدی(عج)...

++ وای از لحظه ی گناه، که بارانی تان میکنم اما باز غافلم...