فانوس جزیره

زودتر زنگ زدم آژانس که ماشین سرموقع بیاد ... زود که نیومد هیچ توی راه هم ماشین خراب شد ده دقیقه مانده به پرواز رسیدم فرودگاه ... حالا نشستم توی ماشین یه خواننده زن داره میخونه گفتم بذار غیر مستقیم بهش بگم خاموشش کنه شاه مقصود را از جیبم درآوردم و چند تا تکون بهش دادم دیدم انگار نه انگار اشاره کردم به ضبط دیدم نه خبری نیست بهش گفتم بی زحمت بزن یه کانال دیگه تازه متوجه شد و گفت چشم میزنم رایو خودمون ... وقتی ماشین خراب شد پیاده شد و شروع کرد به درست کردن ماشین ده دقیقه زمان برد پیاده شدم و بهش گفتم درست میشه ؟ گفت چند دقیقه دیگه گفتم من هفت پرواز دارم ساعت را نگاه کردم 6:40 را به چشم متصور میکرد ... تا حالا چند بار دوستان از فرودگاه تماس گرفتند و رفته بودند داخل سالن ترانزیت منم خیلی خون سرد برخورد میکردم و میگفتم میام دیر نمیشه جلوی ترمینال دو آقای ع کارت پرواز را داد بهم و رفتم وارد سالن ترانزیت شدم داشتم ساعتم رو دست میکردم که اسم من و یه نفر دیگه رو از بلندگوی سالن صدا زدن و منم خیلی آروم به سمت خروجی شش رفتم و به شوخی به حراست پرواز گفتم کجا میخواد بره بلیطش دست منه ... رفتم داخل اتوبوس دوباره تیکه ها شروع شد و بعد از من نفر دیگه نیومد درب را بستن و راه افتادیم به سمت پرواز ... پیش خودم گفتم مثل اینکه عادت شده که نفر آخر بیام ها (یه بار از پرواز جا بمونم درست میشم) ... روی هوا به ابرها نگاه میکردم که زیر پای ما بودند ، ناگهان به یاد شهدای عرفه افتادم که همین مسیر را طی می کردند (حاج احمد کاظمی و یاران) ... خدایا راه ما را از راه شهدا جدا نکن و در راه شهیدان ثابت قدم بگردان ... الهی آمین ... خدا آخر و عاقبت این سفر را نیز مانند صدوپنچ سفر قبلی ختم به خیر گردان ... آمین