[ پرسش و تاملی برای امروز و البته، هر روز....

شاید یک تلنگر! ]


یک بار استادمون ازمون پرسید:

+ میخوابید بدونید چقدر برای صاحب الامر (عج) دارید کار میکنید و عمر میذارید؟...

طبیعتا گفتیم:

- البته!!

گفتن:

+ راهش اینه، فرض کنید از آسمون ندا زدن "شما امّت شایسته ای واسه تکامل عقول نبودید، با همین مقدار از دانسته هاتون از اسلام، رشد کنید و عامل به تکالیفتون باشید تا روز حساب ، محاسبه اعمال شید.

مساله ی ظهور به دید حکمت الهی لغو شده؛

حضرت مهدی (ع) دیگه برای همیشه از بین امّت رفتند و پیش دیگر اهل بیت (ع) هستند."


استادمون پرسید:

+ اگه همچین اتفاقی بیفته به کارهاتون نیگا کنین، ببینین دقیقا دیگه کدومش رو انجام نمیدید و کنار میذارید....؟؟ اینطور میفهمید کدوم کارتون واسه ظهور آقا است....



با این صحبتا،احساس کردم سنگینی روی سینه م، یه حال و مرحله ای بعد از گریه است، تقریبا وصف ناشدنی.....

این حرف استادمون اینقدر برام شکه کننده بود که فرصت هر واکنشی رو ازمون گرفت؛

اما خیلی وقتا ما رو به فکر میبره...



پ.ن:

چه کرده ایم برای آمدنت....؟ جز آرزو، جز دعا؟...

انگار حواسمان نیست که تو هستی، حاضر ترینی!

و این عدم ظهور، بخاطر ماست و بی لیاقتی ها مان.....


#ما_غائب_و_او_منتظر_آمدن_ماست

#باور_ندارم_انتظار_به_معنی_نشستن_و_هیچ_کاری_نکردن،

#أفضل_اعمال_امت_باشه