هفته پیش، دوستان راجع به تصویر زیر، " تفکر نوشت" هایی نوشتند که از همین تریبون! استفاده می کنم و از همه سپاسگزارم...



واقعیت اینه که وقتی به تصویر نگاه می کنی، اول طراوت و رنگارنگی سبزیها به چشم می خوره که خیلی لذت بخشه...

به علت رنگی که هر کدوم از اونها دارند، شاید در نگاه اول، چشم مخاطب را به سمت خودشون می کشونند اما این نگاه لحظه ایه و مخاطب، خواه ناخواه به دنبال سایرین هم هست و روی اونها هم دقیق میشه..

مثلا خوب که نگاه کنی می بینی در انتهای تصویر، زنجبیل هم وجود داره...در پایین تصویر، ریواس هم هست...

تربچه، پیازچه، سیر، انواع فلفل، حتی در یک گوشه، کرفس هم خودنمایی می کنه...

خلاصه که همه مدل سبزی ای می بینی که اینها در مجموع، چنین تصویر زیبایی را خلق کرده اند..

همونطور که دوستان اشاره فرمودند جامعه انسانی هم همینطوره‌..

افرادی هست که مثل هویج می مونند...خیلی ساده لوح...همون ابتدا نگاه مخاطب میره روی اینها...حالا این مخاطب می تونه دوست باشه یا دشمن...

افراد تندخو وجود داره مثل فلفل... اما تندخویی اونها، مراتبش فرق می کنه...

برخی هم اسمشون بد در رفته وگرنه تندخو نیستند و به تعبیری مثل فلفل دلمه ای می مونند...

خیلی ها مثل خیارند...آخرش تلخ میشن....

خیلی ها ظاهرا تندند و بد رنگ اما کلی خاصیت دارند مثل زنجبیل...کسی هم نگاهشون نکنه، باز از خاصیتشون کم نمیشه...

بعضی ها دوست دارند بقیه را رنگ کنند و زیر زیرکی، هر کاری خواستند انجام میدن مثل ریواس...

خلاصه که همه اینها با هم‌، یک جامعه را می سازند...

اگه هر کدوم از اینها را بخوای به صورت جدا، نگاه کنی، اونقدر قشنگ نیست که الان با هم می بینیشون...

در کنار هم بودنه که طراوت و تازگی موج می زنه ولو هویج هم وجود داشته...

وحدت را نباید از دست داد...

وحدته که موجب میشه جامعه با طراوت بشه...

به این مهم بیاندیشیم...



پی نوشت:

بابت تاخیرم صمیمانه معذرت می خوام....